Ο Άρης ηττήθηκε με 2-0 από την Μακάμπι Τελ Αβίβ και πλέον η πρόκριση στα Play-Off του Europa League έχει γίνει μια πολύ δύσκολη υπόθεση.
Το ξεκίνημα του Άρη στη σεζόν ήταν αναμφίβολα εντυπωσιακό με δύο νίκες επί της Γκόμελ, η μια εκ των οποίων μάλιστα και εμφατική με πέντε γκολ και καλό ποδόσφαιρο κατά διαστήματα. Εκτός φυσικά από τις δύο αυτές νίκες στα πρώτα του επίσημα ματς ο Άρης ήταν και η ομάδα που ενδεχομένως να κέρδισε και τις εντυπώσεις στους πρώτους καλοκαιρινούς μήνες στο μεταγραφικό παζάρι. Ενισχύθηκε με παίκτες υψηλού επιπέδου, πρόσθεσε εμπειρία και ειδικά στο επιθετικό κομμάτι, που πέρυσι πιθανότατα να ήταν και η αδυναμία του έμοιαζε σαφώς αναβαθμισμένος.
Ακόμη όμως και στα ματς με την Γκόμελ, όπου φάνηκε η επιθετική του λάμψη, έγινε ευδιάκριτο και κάτι ακόμη, το οποίο όμως δεν του στοίχισε λόγω και της χαμηλής δυναμικότητας του αντιπάλου. Ήταν φανερό ότι η αμυντική λειτουργία του Άρη είχε χάσει την δυναμική της. Το κεντρικό δίδυμο της άμυνας δεν άλλαξε και κυρίως δεν αναφερόμαστε εκεί. Το πρόβλημα εντοπίστηκε κυρίως στη μεσαία του γραμμή. Δεν ήταν άλλωστε και οι λίγες οι φορές που είτε ένας από τους τέσσερις της άμυνας κάλυψε με επιτυχία κάποιο κενό, είτε λόγω της έλλειψης ποιότητας η Γκόμελ δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί τους χώρους που βρήκε. Με την Μακάμπι όμως τα πράγματα δεν ήταν έτσι.
Η Μακάμπι Τελ Αβίβ είναι σαφώς ποιοτικότερη ομάδα από την Γκόμελ. Δεν συγκρίνονται για την ακρίβεια, ούτε σε επίπεδο ρόστερ, ούτε φυσικά στην εμπειρία τους στην Ευρώπη. Η Μακάμπι χθες έβρισκε συνεχώς χώρους, ενώ ταυτόχρονα είχε εγκλωβίσει τον Άρη, που δεν μπορούσε να κυκλοφορήσει σωστά τη μπάλα.
Είναι και τέτοια η ποιότητα του Άρη στην μπροστινή του γραμμή, που έστω και ελάχιστες φορές να φτάσει η μπάλα μπορεί να δημιουργηθεί κάποια φάση. Όντως χθες ο Άρης θα μπορούσε να σκοράρει, ειδικά με τον Καμάτσο στο τέλος, αλλά όντως κιόλας η μπάλα πήγε ελάχιστες φορές μπροστά. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η Μακάμπι να έχει αυτή την κατοχή, να πιέζει ανά διαστήματα, να προσπαθεί από τον άξονα, από τα πλάγια, με σέντρες, με κάθετες και φυσικά να κερδίζει στην λήξη του αγώνα.
Ο Άρης προφανώς και μπορεί να γυρίσει την κατάσταση. Άλλωστε έφτασε μια ανάσα από σπουδαίες ανατροπές τα προηγούμενα χρόνια στο ”Κλεάνθης Βικελίδης”. Μια με την Μόλντε, όπου ηττήθηκε με 3-0 στο πρώτο ματς και έκανε την ανατροπή στο γήπεδο του, στέλνοντας το ματς στην παράταση, όπου και πάλι ήταν καλύτερος, αλλά δέχτηκε ένα γκολ σε μια αντεπίθεση και έμεινε εκτός. Και μια πέρυσι με την Αστάνα, όπου όπως και φέτος ηττήθηκε με 2-0 στο πρώτο ματς, αλλά στη Θεσσαλονίκη έστειλε και πάλι το ματς στην παράταση, δίχως βέβαια στο τέλος να καταφέρει να πάρει και την πρόκριση.
Το δύσκολο κομμάτι όμως στον σημερινό Άρη δεν είναι πως θα βρει τα δύο γκολ μπροστά. Εκεί συγκριτικά με πέρυσι δεν φαίνεται να έχει καμία σχέση. Έχει γίνει μια συνολική αναβάθμιση και φαίνεται να έχει έρθει και ένας γκολτζής (ο Γκρέι), που τις στιγμές του θα τις αξιοποιήσει. Το δύσκολο για τον Άρη είναι πως θα καλύψει τις αμυντικές του αδυναμίες. Πως δεν θα αφήσει κενά, που η Μακάμπι θα τα εκμεταλλευτεί. Πως θα αποφύγει τα λάθη και το σημαντικότερο πως θα αντιδράσει όταν αυτός θα πρέπει να πιέζει και η Μακάμπι θα ψάχνει την μια αντεπίθεση για να του κάνει τη ζημία. Ειδικά μάλιστα στο τρανζίσιον ο Άρης μοιάζει αρκετά αδύναμος.
