Η προσπάθεια απόκτησης του Ροδόλφο Πιζάρο από την ΑΕΚ αναδεικνύει για ακόμη μια φορά κάτι που είδαμε αρκετά και την περσινή σεζόν: Ότι στον Ματίας Αλμέιδα αρέσουν οι παίκτες που μπορούν να αγωνιστούν σε παραπάνω από μια θέση.
Ο Μεξικανός είναι ένας ποδοσφαιριστής που έχει αγωνιστεί στην καριέρα του και στις τρεις θέσεις πίσω από τον επιθετικό, έχοντας μάλιστα αρκετές φορές και διαφορετικό ρόλο ανάλογα με την θέση στην οποία αγωνίζεται. Αυτό αποτελεί σίγουρα ένα στοιχείο που ο Ματίας Αλμέιδα εκτιμά ιδιαίτερα, εκτός από την τεχνική του κατάρτιση, η οποία είναι δεδομένα πολύ υψηλού επιπέδου.
Ο Αλμέιδα συνηθίζει να προτιμά παίκτες που μπορούν να ανταποκριθούν σε παραπάνω από έναν ρόλους. Ο Πινέδα είναι το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα, αλλά και μια ειδικότερη περίπτωση, αφού όπως φάνηκε πέρυσι μπορεί να αγωνιστεί παντού. Στην ΑΕΚ όμως ακόμη υπάρχουν οι Γκατσίνοβιτς, Τσούμπερ, Γκαρσία και Αραούχο, που έχουν την δυνατότητα να αγωνιστούν σε παραπάνω από μια θέση.
Το πλάνο του Αλμέιδα είναι τέτοιο που ένας πολυθεσίτης ποδοσφαιριστής, δηλαδή ένας παίκτης που κινείται για παράδειγμα με άνεση και στο δεξί και στο αριστερό άκρο της επίθεσης θα μπορέσει να ταιριάξει γρηγορότερα. Και αυτό διότι κατά την διάρκεια ενός αγώνα οι εναλλαγές θέσεων στην ΑΕΚ είναι πολλές.
Πόσες φορές άλλωστε είδαμε τον Γκατσίνοβιτς να συγκλίνει και τον Αραούχο να πηγαίνει στο αριστερό άκρο της επίθεσης; Τον Τσούμπερ να κινείται σαν φορ και τον Γκαρσία να βγαίνει στα πλάγια ή τον Πινέδα στα αριστερά και τον Αραούχο σε πιο αμυντικό ρόλο.
Το καλό επιπλέον με τις ομάδες που διαθέτουν παίκτες που μπορούν να αγωνιστούν σε παραπάνω από μια θέση είναι ότι μπορούν σαφώς ευκολότερα να αντιμετωπίσουν απουσίες που προκύπτουν κάτα την διάρκεια της σεζόν λόγω τραυματισμών ή καρτών. Αυτό συνέβη και την περσινή σεζόν στην ΑΕΚ που κατάφερε παρά τους σοβαρούς τραυματισμούς που αντιμετώπισαν αρκετοί παίκτες της να μην χάσει σε κανένα σημείο της σεζόν τον αγωνιστικό της ρυθμό.