Πως η ΑΕΚ μπορεί να ανέβει επίπεδο, να είναι σχεδόν έτοιμη για τη νέα σεζόν από νωρίς, με το να κρατήσει τους τρεις δανεικούς.
Η φετινή σεζόν για την Ένωση δεν ξεκίνησε καλά. Ο αποκλεισμός από την Ευρώπη σε συνδυασμό με τον απογοητευτικό πρώτο γύρο των κιτρινόμαυρων προκάλεσαν έντονο προβληματισμό, σχετικά με το τι πρέπει να αλλάξει στην ομάδα και πόσες θα πρέπει να είναι οι αλλαγές, για να καταφέρει εκ νέου να είναι ανταγωνιστική για την διεκδίκηση του πρωταθλήματος.
Λογικά κανένας δεν θα περίμενε τέτοια αγωνιστική βελτίωση στον δεύτερο γύρο του Ελληνικού πρωταθλήματος.
Ο Μάσιμο Καρέρα από τις αρχές Μαρτίου έχει συμφωνήσει για να παραμείνει στην ΑΕΚ και τη νέα σεζόν. Μια κίνηση σωστή, αλλά και αυτονόητη, αφού ο Ιταλός, όπως έχουμε γράψει επανηλλειμένα, μεταμόρφωσε εντελώς την εικόνα του δικεφάλου.
Εκτός από τον προπονητή, ας δούμε όμως λίγο και το ρόστερ. Η βελτίωση του Βράνιες, του οποίου βέβαια η ποιότητα είναι αδιαμφισβήτη, στον δεύτερο γύρο ήταν καθοριστική για την αμυντική λειτουργία. Ο Βράνιες είναι ένας από τους κορυφαίους κεντρικούς αμυντικούς του πρωταθλήματος και το σημαντικότερο ταιριάζει εύκολα με όλους. Μπορεί να παίξει με τον Οικονόμου, με τον Τσιγκρίνσκι, με τον Σβάρνα, ακόμη και με τον νεαρό Λάτσι. Μπορεί η ΑΕΚ να βρει παίκτη του επιπέδυ του Βόσνιου εύκολα; Η απάντηση είναι προφανώς και όχι.
Τον Ιανουάριο ήρθε στην ΑΕΚ ο Σιμάνσκι. Ο Πολωνός κάνει την αθόρυβη δουλειά εντός αγωνιστικού χώρου. Ένας ποδοσφαιριστής που προσθέτει στοιχεία που έλειπαν από το κιτρινόμαυρο παιχνίδι. Ο Σιμάνσκι όμως συνεργάζεται άψογα και με τον Κρίστισιτς. Ταιριάζουν οι δύο τους. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το ότι ο Σέρβος τις καλύτερες του εμφανίσεις στην ΑΕΚ τις πραγματοποίησε τους τελευταίους δύο μήνες της αγωνιστικής δράσης. Ούτως η άλλως η Ένωση έχει λύσεις στη μεσαία γραμμή. Με το να κρατήσει όμως τον Σιμάνσκι ”κλείνει” το κέντρο της. Είναι πλήρης και με ποιότητα και με παίκτες με διαφορετικά χαρακτηριστικά.
Και πάμε και στον Αραούχο, ενδεχομένως η πιο δύσκολη περίπτωση, λόγω των οικονομικών απαιτήσεων της Λας Πάλμας. Καταρχάς το δίδυμο Λιβάγια-Αραούχο. Κατά δεύτερον η δυνατότητα της ΑΕΚ επιτέλους να έχει δύο πρωτοκλασσάτους φορ την ίδια σεζόν στο ρόστερ της (Αραούχο και Ολιβέιρα) και φυσικά η ικανότητα του να σκοράρει στα μεγάλα παιχνίδια. Δίνει άλλη δυναμική στην κιτρινόμαυρη επίθεση.
Το σημαντικότερο είναι η ΑΕΚ να κρατήσει τους παίκτες της. Το να προχωρήσει ύστερα σε δύο ή τρεις προσθήκες μοιάζει ευκολότερο. Οι τρεις όμως αυτοί δανεικοί, εκ των οποίων ο καθένας αγωνίζεται σε διαφορετική γραμμή (άμυνα-κέντρο-επίθεση) και είναι καθοριστικός σε αυτήν, την ανεβάζουν επίπεδο.