Η ΑΕΚ έχει καταφέρει στον δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος να βρεθεί μέχρι και στην κορυφή της βαθμολογίας, ανατρέποντας πλήρως την διαφορά της από τον Παναθηναϊκό, ενώ πλέον είναι πολύ πιο κοντά στην κορυφή συγκριτικά με το πρώτο μισό της κανονικής περιόδου του πρωταθλήματος, ωστόσο δεν είναι σίγουρα εξίσου εντυπωσιακή με τον πρώτο γύρο.
Από το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στην ”OPAP Arena – Αγιά Σοφιά” και έπειτα καθιερώθηκε η ενδεκάδα της ΑΕΚ με τους δύο καθαρούς αμυντικούς χαφ, τον Σιμάνσκι και τον Γιόνσον, με τον Πινέδα αριστερά και τον Άμπραμπατ δεξιά. Η Ένωση επέλεξε αρχικά αυτό το βασικό σχήμα για λόγους ανάγκης, αφού οι Γκατσίνοβιτς και Ελίασον δεν ήταν διαθέσιμοι λόγω τραυματισμού και εφόσον ξεπέρασαν τους τραυματισμούς τους χρειάζονταν χρόνο για να είναι απόλυτα έτοιμοι.
Η ΑΕΚ κέρδισε τον Παναθηναϊκό την 17η αγωνιστική, πέρασε και από τη Νίκαια την επόμενη με γκολ του Τσούμπερ στις καθυστερήσεις, ενώ ακολούθησαν δύο 3-0 απέναντι σε Άρη και Λεβαδειακό στην ”OPAP Arena – Αγιά Σοφιά” μέχρι να φτάσουμε στην ήττα της το βράδυ της Κυριακής στην Τούμπα με 2-0 από τον ΠΑΟΚ, που ήταν και το πρώτο της μάτς στον δεύτερο γύρο όπου δεν σκόραρε.
Ξεκινώντας αντίστροφα, δηλαδή από το μάτς της Τούμπας, η ΑΕΚ δεν ήταν κακή και σίγουρα δεν ήταν πολύ καλύτερος της ο ΠΑΟΚ. Οι ασπρόμαυροι ήταν πάντως πιο αποτελεσματικοί. Η ΑΕΚ από την άλλη όμως δεν εμφάνισε τις πραγματικές της δυνατότητες στο χορτάρι τη προηγούμενη αγωνιστική. Ούτε πίεση ψηλά, ούτε ήθελε συνεχώς τη μπάλα, ούτε έμοιαζε ιδιαίτερα επικίνδυνη από τα πλάγια, όπως είχε κάνει στα ντέρμπι του πρώτου γύρου. Και η αλήθεια είναι ότι αυτά τα στοιχεία δεν υπάρχουν στο παιχνίδι της ΑΕΚ στις τελευταίες αγωνιστικές. Με τον Ιωνικό ήταν μετριότατη για περίπου 60′ λεπτά. Έγιναν οι αλλαγές και πρόλαβαν αυτοί που μπήκαν να κάνουν την ανατροπή στα τελευταία λεπτά. Με τον Άρη δεν ήταν καθόλου παραγωγική σε επίπεδο ευκαιριών και ο Άρης ήταν καλύτερος στα πρώτα λεπτά του δευτέρου ημιχρόνου, έχοντας μάλιστα μεγάλη ευκαιρία ακόμη και όταν αγωνιζόταν με δέκα παίκτες. Στα τελευταία λεπτά έγιναν και πάλι οι αλλαγές και δόθηκε άλλη ώθηση στην επιθετική γραμμή της Ένωσης. Ακόμη και απέναντι στον Λεβαδειακό ζορίστηκε στο πρώτο μέρος η ΑΕΚ, αλλά ο Γκαρσία με την ποιότητα του και με δύο προσωπικές ενέργειε ουσιαστικά ”καθάρισε” το μάτς.
Η ΑΕΚ του πρώτου γύρου έπαιζε σαφώς πιο όμορφο, συνδυαστικό και φυσικά επιθετικό ποδόσφαιρο. Ήταν μια ομάδα που δεν ήξερες ποιον να πρωτομαρκάρεις και αν θα σου έρθει η επίθεση από τα πλάγια ή κεντρικά-κάθετα. Στα τελευταία μάτς το στυλ της έχει γίνει πιο προβλέψιμο. Ο Σιμάνσκι με τον Γιόνσον είναι καλοί παίκτες, αλλά υστερούν στο δημιουργικό κομμάτι. Ο Πινέδα δεν είναι εξίσου καθοριστικός όταν αγωνίζεται στα πλάγια και όλο το βάρος πέφτει στον Άμπραμπατ. Οι επιθέσεις όλες γίνονται από την δεξιά πλευρά και αν ”μπλοκαριστεί” ο Μαροκινός από την αντίπαλη άμυνα, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν για την ΑΕΚ μέχρι να γίνουν οι αλλαγές της.
Δύο από τους κορυφαίους της παίκτες στον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος ήταν αδιαμφισβήτητα ο Γκατσίνοβιτς, που είχε τέσσερα γκολ πλέον πέντε και τέσσερις ασίστ και ο Ελίασον με πέντε ασίστ πλέον έξι. Αμφότεροι είναι καθοριστικοί στο παιχνίδι της ΑΕΚ. Πίεζουν ψηλά, δίνουν πλάτος στις επιθέσεις της, πάνε στο ένας εναντίον ενός και τα στατιστικά δείχνουν το πόσο συμμετέχουν και στα γκολ των κιτρινόμαυρων.
Η ΑΕΚ είναι πολύ καλύτερη με αυτούς στην ενδεκάδα της. Μπορεί να χάνει λίγο στην αμυντική της λειτουργία, αλλά κερδίζει πολλά περισσότερα επιθετικά. Και η πορεία της ΑΕΚ έως τώρα βασίζεται κυρίως στην τρομερή της επίθεση ή μάλλον στην τρομερή επιθετικότητα που από την 5η αγωνιστική του πρωταθλήματος και έπειτα άρχισε να βγάζει.
