Η προβληματική αμυντική λειτουργία του Ολυμπιακού αποτελεί και την μεγαλύτερη αδυναμία των ερυθρόλευκων σε αυτούς τους πρώτους μήνες της σεζόν και δημιουργεί μια μεγάλη ανασφάλεια σε όλη την ομάδα.
Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε χθες με 3-0 από την Καραμπάγ και πλέον οι ελπίδες του για πρόκριση στην επόμενη φάση του Europa League είναι ελάχιστες. Ταυτόχρονα και για την τρίτη θέση του ομίλου, που οδηγεί στο Europa Conference League, οι πιθανότητες του και πάλι δεν είναι και πολλές. Αυτό από μόνο του δημιουργεί έντονο προβληματισμό, αλλά ο προβληματισμός γίνεται εντονότερος με την εικόνα που παρουσιάζει ο Ολυμπιακός.
Και αν στην επίθεση υπάρχει η ατομική ποιότητα που μπορεί να κάνει την διαφορά και να δώσει αποτελέσματα στο αμυντικό κομμάτι είναι τελείως διαφορετικά τα πράγματα.
Το κεντρικό αμυντικό δίδυμο αλλάζει αρκετά συχνά, αφού κακά τα ψέμματα κανένας σέντερ μπακ του Ολυμπιακού δεν βρίσκεται και σε εξαιρετική κατάσταση. Ο Σισέ ενδεχομένως να είναι ο πρώτος αυτή τη στιγμή κεντρικός αμυντικός του Ολυμπιακού, αλλά και αυτός, όπως φάνηκε και χθες, δεν έχει την ίδια απόδοση με πέρυσι. Μάλλον θυμίζει περισσότερο τον εαυτό του όταν είχε έρθει στην Ελλάδα, όταν και φαινόταν ένας αμυντικός με τρομερά προσόντα και προοπτικές, αλλά αρκετά επιρρεπής στα λάθη.
Στη μεσαία γραμμή το πρόβλημα ίσως να είναι και μεγαλύτερο. Τον Σαμασέκου ακόμη δεν τον έχουμε δει. Η ποιότητα του είναι αδιαμφισβήτητη, αλλά προς το παρόν ο Εμβιλά είναι ο μοναδικός αμυντικός χαφ που έχει αγωνιστεί φέτος. Ο Γάλλος υπολογίζεται και σαν στόπερ βέβαια για να καλύπτει τις αδυναμίες του κέντρου της άμυνας, όπως είδαμε χθες. Η μεσαία γραμμή είναι φορτωμένη με παίκτες ποιοτικούς ποδοσφαιριστές, που ξεχωρίζουν όμως όλοι για τις δημιουργικές και επιθετικές τους ικανότητες.
Έτσι στα περισσότερα ματς που ο Ολυμπιακός θα προσπαθήσει να επιτεθεί, δηλαδή σχεδόν σε όλα από την αρχή της σεζόν ο αντίπαλος θα βρει αρκετούς χώρους πίσω. Αυτό φάνηκε και με την Καραμπάγ και με την Φράιμπουργκ, που είναι και ποιοτικές ομάδες.
Ειδικά στην Ευρώπη η διαφορά με πέρυσι είναι τεράστια και αναδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος. Και με τους αριθμούς αυτό είναι πιο ξεκάθαρο. Ο Ολυμπιακός πέρυσι στον όμιλο του στο Europa League δέχτηκε επτά γκολ και τερμάτισε στην δεύτερη θέση. Φέτος έχει δεχτεί οκτώ στα μισά του ομίλου, δηλαδή στις τρεις από τις έξι αγωνιστικές. Επιπλέον έχει δεχτεί γκολ σε όλα του τα ματς στην Ευρώπη φέτος και στα εννέα. Για την ακρίβεια έχει δεχτεί 18 γκολ σε εννέα ματς, κάτι που σημαίνει ότι στην Ευρώπη δέχεται δύο γκολ ανά παιχνίδι.
Είναι σχεδόν απίθανο μια ομάδα να βελτιωθεί εντυπωσιακά σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα στην άμυνα της. Ο στόχος του Ολυμπιακού θα πρέπει να είναι να καλύψει τις αδυναμίες του, όχι για να φτάσει στο επίπεδο της αμυντικής λειτουργίας που είχε τα προηγούμενα χρόνια. Αλλά για να μπορέσει στην Ελλάδα να εκμεταλλευτεί την ποιότητα που υπάρχει στην επίθεση του και για να συμβεί αυτό χρειάζεται ακόμη αρκετό χρόνο και κυρίως να βρει την κατάλληλη ενδεκάδα.